Αχ αυτός ο χαρταετός… Όταν ήμουν παιδί
υπήρχε πάντα στον ουρανό όλο το χρόνο και όχι μόνο την καθαρά Δευτέρα, αγαπημένο παιχνίδι του αδελφού μου που τον έφτιαχνε μόνος του…
Μικρά οικολογικά κουτάκια ( από
μπομπονιέρες ) ζωγραφισμένα με νερομπογιές και χρώματα για γυαλί….
« ΟΖΑ » τέλος…μου
φωνάζουν μυρίζει όλο το σπίτι…είναι και τα λουκούμια βλέπετε…
Οι χαρταετοί της καρδιάς μας….Για τα παιδιά σε μια γιορτή που θα γίνει
στη Βέροια αρχές Μαρτίου
Έξω θα βρεις ένα μικρό χαρταετό
που ένα βήμα κι απ' τους δυο μας περιμένει,
εμείς που τρέχαμε σε άγρια διαδρομή
μείναμε απότομα εδώ σταματημένοι.
που ένα βήμα κι απ' τους δυο μας περιμένει,
εμείς που τρέχαμε σε άγρια διαδρομή
μείναμε απότομα εδώ σταματημένοι.
Και δεν υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή
όλος ο πάγος που μας σκέπασε να λιώσει
αν πλησιάσεις και με πάρεις αγκαλιά
ένας μικρός χαρταετός θα μας σηκώσει..
όλος ο πάγος που μας σκέπασε να λιώσει
αν πλησιάσεις και με πάρεις αγκαλιά
ένας μικρός χαρταετός θα μας σηκώσει..
Πιάσε το χέρι μου κι έλα να ανέβουμε
ψηλά, πάνω απ'την πόλη.
Θα σου φωνάζω σ'αγαπώ κι ας ξυπνήσουν
απ'τη φασαρία όλοι..
ψηλά, πάνω απ'την πόλη.
Θα σου φωνάζω σ'αγαπώ κι ας ξυπνήσουν
απ'τη φασαρία όλοι..
Τα φιλιά μου σε όλες….